Ali Sirmen: Kader mi?

Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Kafam iyice bozuk. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Sohbet ediyoruz. Otobüsten bileti aldık. İnatçı, dediğim dedik. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. . İleride bir muz kabuğu görüyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Olacağı varsa olur. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Sayıları üçe çıkıyor. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Dayadım tabancayı kafasına. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Tartışmaya başlıyorlar. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Hüzünleniyorum. Çektim arabayı sağa. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Hepsi boş laf. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. . ",. Ona iki kişi daha katılıyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. ”Şoför bıçkın. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı.

Ali Sirmen: Kader mi?

Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. . Tartışmaya başlıyorlar. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. ”Şoför bıçkın. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. . Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Dayadım tabancayı kafasına. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Ona iki kişi daha katılıyor. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. ",. Sayıları üçe çıkıyor. İnatçı, dediğim dedik. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. İleride bir muz kabuğu görüyor. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Olacağı varsa olur. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Hüzünleniyorum. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Sohbet ediyoruz. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Çektim arabayı sağa. Kafam iyice bozuk. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Otobüsten bileti aldık. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Hepsi boş laf. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor.