Ali Sirmen: Kader mi?

Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. ",. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Hüzünleniyorum. . Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. ”Şoför bıçkın. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Dayadım tabancayı kafasına. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Tartışmaya başlıyorlar. Sohbet ediyoruz. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Kafam iyice bozuk. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Sayıları üçe çıkıyor. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Otobüsten bileti aldık. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. İnatçı, dediğim dedik. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Hepsi boş laf. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. İleride bir muz kabuğu görüyor. Çektim arabayı sağa. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Olacağı varsa olur. . Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Ona iki kişi daha katılıyor.

Ali Sirmen: Kader mi?

Bu yine de dayatıyor, kaza kader değildir diye. Sordum:-Şimdi söyle ulan, kaza kader mi değil mi?Ama söyle Allah aşkına teğmenim, kaza kader mi değil mi?”Hadi söyle bakalım şimdi!. ”Şoför bıçkın. Onların bu davranışını yadırgayan dört arkadaşı daha tartışmaya katılıyorlar. Devlet de bunları isteyenlere peşkeş çekmeye hazır. Bir şey olmaz evelallah!Hem de kaza dediğin nedir ki? Kaza kader. Yine televizyonda programları izlerken son günlerin en önde gelen tartışma konularından biri: Tarikatlar, cemaatler gözlerini milli eğitime, okullara dikmişler. Sonunda resmi takmak istemeyen bu üç kişiyle onların bu davranışını kınayan dört arkadaşı arasındaki tartışma soruşturma konusu oluyor. Sohbet ediyoruz. Çektim arabayı sağa. Tabii şoförün kulağını büküyorlar: “Aman dikkat et, geçenlerde Tahsin’in başına geleni unutma! İki de çocuk bıraktı arkasında. Benim de yine böyle bir Temel fıkram var: Temel yolda yürürken bir yandan da gazetesine bakıyor. Otobüsten bileti aldık. İnatçı, dediğim dedik. Bir emir geldi İstanbul’a gideceğim. Ve hemen yapıştırıyor: “Eyvah şimdi düşeceğim. Olacağı varsa olur. Şoför anlatmaya başlıyor: “Teğmenim benim bir sınıf arkadaşım var. Beni yedek teğmen olduğum için olsa gerek şoförün yanındaki mahalle aldılar. Geçenlerde yaşadığımız bir olayı emekli Tuğgeneral Haldun Solmaztürk bir programda anlattı. Tartışmaya başlıyorlar. Kimse bir çıkar yolu gösteremiyor. Yürek parçalayıcı ve insanın 21. Gerçekten de üzerinde ciddiyetle durulması gereken bir olayla karşı karşıyayız. ***Gerçekten de kararı anlamak mümkün değildir. Sayıları üçe çıkıyor. Ona iki kişi daha katılıyor. Kafam iyice bozuk. ",. İleride bir muz kabuğu görüyor. . Bu gibi durumlarda hep isyanla karışık olan şunu soruyorum: “Bu kadar hamakat, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar gaddarlık, bu kadar hak tanımazlık, bu kadar sevgisizlik kader mi?”***Kaç yıl oluyor, Bayburt’ta yedek subay askerliğimi yapıyorum. Dayadım tabancayı kafasına. Çünkü Atatürk resmini takmayı reddedenlerle bu hareketi kınayanlar aynı yaptırıma uğruyorlar. Programa katılan Haldun Solmaztürk bu kararın son derece yadırgatıcı olduğunu söylüyor. Şimdiye kadar konuştuklarımızın hepsi boşa gittiğine göre bari konuşmayalım ve canımız sıkılmasın. Haldun Solmaztürk olayın pek sıradan olmadığını söyledi. yüzyılda varabildiği zekâ, merhamet, diğerkâmlık, dürüstlük, sevgi ve anlayış düzeyi hakkında hem hüzünlendirecek hem de utanılacak duygularla başbaşa kalıyorum. Hüzünleniyorum. Tuzla’da piyade okulunda bir törene gitmek için dışarı çıkmaya hazırlanan genç asteğmenlere Atatürk resmini yakalarına takmaları söyleniyor. Hangimiz hayatta böyle bir durumla karşılaşmadık? Şoför ulusal tepki koyuyor ortaya. ”Artık deprem konuşulmasından sıkıldım. Kimse bir umar tavsiye edemiyor. Ve deprem hamakatın çaresizliği içindeki adam için değiştirilemez bir kader olarak kalıyor. Aldım yanıma, başladı söylenmeye. Üçü resim takmak istemeyen, dördü de bunların o davranışına karşı çıkan olmak üzere yedi kişi hakkındaki karar şöyle oluyor: Yedi teğmenin de aynı suçtan TSK’den ihracına karar veriliyor. Bayburt’tan çıkıp Ziganaları tırmanarak başlayan yolculuğumuz ilginç geçiyor. Tahsin’i de daha yeni kaybetmişiz. . Geçen gün Samsun’a gidiyoruz. Sevgili,5-6 Şubat gecelerini televizyonun başında Hatay, Malatya depreminin birinci yıldönümü görüntülerini izleyerek geçirdim. Bunlardan biri öneriyi reddediyor. Tarikat ve cemaatler TSK’nin başında bir kader midir, değil midir hep beraber göreceğiz. Hepsi boş laf.