Doğaya yabancılaşan insan

Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. . Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. 6 yy. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. MÖ. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Tüm bedenler birer makine gibiydi. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Descartes ile her şey değişti. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir.

Doğaya yabancılaşan insan

Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Descartes ile her şey değişti. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. 6 yy. MÖ. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. . “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık.